Στο Νηπιαγωγείο, είναι πολύ δύσκολο να προσεγγίσεις τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.Όμως μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για την έννοια της Δ η μ ο κ ρ α τ ί α ς και για τον Σεβασμό στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.Πολύτιμος βοηθός μας και πάλι ,βιβλία αναπτυξιακά καταλληλα, βιβλία που προσφέρονται για συζήτηση,κουκλοθέατρο και δραματοποίηση. Κάποια από αυτά είναι:
Στη συνέχεια παίξαμε κουκλοθέατρο με τους ήρωες της Ντενεκεδούπολης, που ζωγράφισαν τα παιδιά.
Ζωγραφίσαμε:
Θα ήθελα να τελειώσουμε με ένα ποίημα του Νικ.Βρεττάκου, με τίτλο:
Καθόταν ο Ιησούς κοντά σε ένα ποτάμι, στη ρίζα ενός δέντρου και περίμενε τη μητέρα του.
Δίπλα στο αυτί του, πάνω σε ένα κλαδί , που η πνοή του φωτός περισσότερο , παρά το αγεράκι το σάλευε ανάλαφρα , κελάηδαγε αμέριμνο , ένα πουλί . Απ΄το ράμφος του έσταζαν διάφανες τρίλλιες , στο ποτάμι που κύλαγε. Χαμογελούσε ο Ιησούς .Περιμένανε τη μητέρα του να τους φέρει δυό δάχτυλα μαύρο ψωμί. Η ζωή είναι όμορφη.
Γι΄αυτό το ποίημα , ο ίδιος ο ποιητής είχε πει: Την κάθε μέρα να γιορτάζουμε . Μας το θυμίζει ο δροσερός αγέρας.Ας πιανόμαστε από τα χέρια,ας ενώνουμε τις καρδιές - αυτά τα κατακόκκινα πυθάρια αγάπης - και ας χαμογελάμε όπως ο Ιησούς.
Ας ενώσουμε λοιπόν τις καρδιές μας και ας χαμογελάμε...........
Ζωγραφίσαμε:
< Η Ειρήνη, ο Ιησούς και το πουλί >.
Καθόταν ο Ιησούς κοντά σε ένα ποτάμι, στη ρίζα ενός δέντρου και περίμενε τη μητέρα του.
Δίπλα στο αυτί του, πάνω σε ένα κλαδί , που η πνοή του φωτός περισσότερο , παρά το αγεράκι το σάλευε ανάλαφρα , κελάηδαγε αμέριμνο , ένα πουλί . Απ΄το ράμφος του έσταζαν διάφανες τρίλλιες , στο ποτάμι που κύλαγε. Χαμογελούσε ο Ιησούς .Περιμένανε τη μητέρα του να τους φέρει δυό δάχτυλα μαύρο ψωμί. Η ζωή είναι όμορφη.
Γι΄αυτό το ποίημα , ο ίδιος ο ποιητής είχε πει: Την κάθε μέρα να γιορτάζουμε . Μας το θυμίζει ο δροσερός αγέρας.Ας πιανόμαστε από τα χέρια,ας ενώνουμε τις καρδιές - αυτά τα κατακόκκινα πυθάρια αγάπης - και ας χαμογελάμε όπως ο Ιησούς.
Ας ενώσουμε λοιπόν τις καρδιές μας και ας χαμογελάμε...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου