Η αρπαγή της Περσεφόνης

 

Συζητώντας για τον ερχομό της ΄Ανοιξης, διαβάσαμε και τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης.Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν ό,τι τους άρεσε.

Η  Περσεφόνη μαζεύει λουλούδια με τις φίλες της, όταν την βλέπει ο Πλούτωνας και την ερωτεύεται παράφορα.

Κάποια στιγμή, η Περσεφόνη απομακρύνθηκε, για να κόψει έναν πανέμορφο νάρκισσο.

Και τότε ο  Πλούτωνας , βασιλιάς του κάτω κόσμου, βρίσκει την ευκαιρία, και  με το άρμα του πηγαίνει  και  αρπάζει την  όμορφη Περσεφόνη , πολυαγαπημένη και ακριβή κόρη της θεάς Δήμητρας.

Η  Δήμητρα  κλαίει για τον χαμό της μονάκριβής της  θυγατέρας.

Η  Δήμητρα υπέφερε τόσο πολύ , που δεν επέτρεπε να ανθίσει η  Γη , να βγάλει λουλούδια και καρπούς για να τραφούν οι άνθρωποι και τα ζώα.

Οι άνθρωποι αλλά και τα ζώα ,πέθαιναν από την πείνα, αφού  η Γη  δεν είχε καρπούς πια.

         Τη  λύση  σε όλο αυτό  που συνέβαινε, έδωσε ο Δίας, που κατόρθωσε να συμβιβάσει τον        Πλούτωνα και τη Δήμητρα.

Και έτσι η Γη άνθισε και πάλι, τα δέντρα γέμισαν με καρπούς, και οι άνθρωποι και τα ζώα έβρισκαν και πάλι τροφή να φάνε.

Η  Δήμητρα χαρούμενη και πάλι, γελά μαζί με την αγαπημένη της κόρη.

 Η  φύση γέμισε και πάλι με χρώματα και αρώματα.

΄Ετσι  τους 6 μήνες που η Περσεφόνη είναι πάνω στη Γη, η Γη  είναι ανθισμένη και γεμάτη καρπούς........

Ενώ τους υπόλοιπους μήνες που είναι στον κάτω κόσμο, η Γη είναι ξερή και χωρίς ζωή.

Η  Δήμητρα κλαίει στον πάνω κόσμο .Η  Περσεφόνη βρίσκεται στον κάτω κόσμο,

και βλέπει τις ψυχές των  νεκρών  που τις φέρνει ο βαρκάρης, διασχίζοντας τον ποταμό Αχέροντα.

Αγγίζοντας τα συναισθήματα που αναδύονται από τον μύθο.

Η  Δήμητρα όταν ανακάλυψε ότι την κόρη της την άρπαξε ο Πλούτωνας, ένοιωσε:

Θλίψη

Θυμό

Στενοχώρια

Πόνο

Και ήθελε να κλαίει όλη την ημέρα.Ακόμα ήταν εξαγριωμένη.

Ενώ όταν η  μονάκριβή της ανέβηκε στον Πάνω Κόσμο , ένοιωσε:

Χαρά

Ευτυχία

Ενθουσιασμό

Λαχτάρα

Και ήθελε να πετάξει από τη χαρά της, γελούσε συνέχεια,έπαιζε μαζί της,χοροπηδούσε, έπαιζε παλαμάκια και φυσικά έφερε την ΄Ανοιξη και το Καλοκαίρι.

Τα  δικά μας παιδιά  σκέφτηκαν ότι όλα αυτά δεν θα είχαν γίνει αν: 

1:Η  Περσεφόνη δεν είχε φάει τους σπόρους του ροδιού. ΄Ετσι θα έμενε για πάντα στον επάνω κόσμο.

2: Δεν  είχε   απομακρυνθεί  από τις φίλες της,  και έτσι δεν θα την άρπαζε ο Πλούτωνας.

3: Είχε  ζητήσει την άδεια της μητέρας της , για να κόψει τον νάρκισσο.

4: Ο  Πλούτωνας  την είχε ρωτήσει, αν ήθελε να τον παντρευτεί και να γίνει βασίλισσα του κάτω κόσμου.

    Στο τέλος  τέλος ο Πλούτωνας ας έβρισκε μια άλλη γυναίκα να παντρευτεί, και όχι την Περσεφόνη.

Κάπως έτσι  φαντάστηκαν τα παιδιά  μας τις εναλλακτικές λύσεις ,για την αποφυγή της αρπαγής της Περσεφόνης.